Lichtzoetig en zacht

Heeft iets weg van anijs, karwij, komijn en venkel. Dille speelt een grote rol in de Scandinavische, Russische en de Duitse keuken. Zowel de blaadjes als de zaadjes van het kruid kunnen gebruikt worden.

Lekker bij… een visje, een eitje of over een gepofte aardappel. Ook over sla, komkommer, tomaat, mosselen, oesters en bij vleesgerechten. Een bekende is dille-azijn, die je eenvoudig zelf maakt: stop 60 gram gekneusde blaadjes met 5 dl witte wijnazijn in een weckpot en laat dit drie weken trekken. Zeef het goedje en bewaar het in een schone fles.

Oorsprong Het is niet helemaal duidelijk waar dille oorspronkelijk vandaan komt; vermoedelijk is het vanuit het Midden-Oosten en Zuid-Europa door monniken in de rest van Europa verspreid. Dille is al zo’n 5000 jaar bekend; zowel de Egyptenaren als de Joden, de Grieken, de Babyloniërs en de Romeinen gebruikten dille in de keuken, in medicijnen en parfums.

Heilzaam? Nou en of. Dille is rijk aan vitamine C en heeft een licht kalmerende werking; na een kopje thee van dillezaadjes slaap je heerlijk. Vroeger gebruikte men dillewater om baby’s te kalmeren. Dille dankt haar naam waarschijnlijk aan het oud-Saksische woord ‘dilarm’ dat ‘wiegen’ of ‘sussen’ betekent.